Na Mistrzostwach Europy we Francji reprezentacja Turcji odpadła w grupie. Po udanym początku 2021 roku latem podopieczni Senola Gunesa chcą jednak sprawić niespodziankę.

Turcja cztery ostatnie Mundiale oglądała w telewizji, ale walkę o wyjazd do Kataru rozpoczęła w bardzo dobrym stylu, bijąc Holandię 4:2 i Norwegię 3:0. Ciut gorzej poszło w trzecim meczu, bo remis 3:3 z Łotwą to nie jest rezultat ekskluzywny. Delikatnie mówiąc. Wciąż jednak taki komplet trzech wyników daje Turkom prowadzenie w grupie i spore nadzieje, zarówno w kontekście Euro 2020, jak i jesiennej kampanii walki o MŚ.

Jeśli chodzi o turnieje Mistrzostw Europy Turcja raz dotarła do ćwierćfinału (w 2000 roku), a raz aż do półfinału – było to na Euro 2008 w Austrii i Szwajcarii. Pierwsza dekada XXI wieku to zresztą lata sukcesów tureckiego futbolu – na Mundialu w Korei i Japonii udało się wywalczyć brązowy medal.

Teraz Turcja przystępuje do Mistrzostw Europy raczej jako zespół z drugiego szeregu. Ekipa Senola Gunesa zainauguruje turniej meczem z Włochami już 11 czerwca. Potem w kolejnych gracze spod znaku półksiężyca zmierzą się z Walią i Szwajcarią. Drugie miejsce w tym gronie wydaje się być w zasięgu Turków, ale łatwo nie będzie. Całkiem prawdopodobne, że decydujący będzie ostatni mecz z Helwetami.

W eliminacjach drużyna Gunesa okazała się lepsze od Islandii, Albanii, Andory i Mołdawii, a tylko o dwa oczka słabsza od mistrzów świata, Francuzów. Ba, w dwóch spotkaniach z Francuzami Turcja zdobyła cztery punkty. Gdyby nie niemoc z Islandczykami, pierwsze miejsce było jak najbardziej w zasięgu.

Klopsem zakończyły się za to jesienne zmagania Gwiazd Półksiężyca w Lidze Narodów. Sześć punktów w grupie z Węgrami, Rosją i Serbią oznaczało zajęcia ostatniego miejsca w grupie. W kolejnej edycji tych rozgrywek Turcja wyląduje w dywizji C, w gronie takich „tuzów” jak Luksemburg, Kosowo, Azerbejdżan czy Litwa…

Przeciętny fan futbolu na pewno kojarzy kilku reprezentantów Turcji. Wciąż największą gwiazdą wydaje się 35-letni Burak Yılmaz (Lille), autor hat-tricka w marcowym meczu z Holandią. Obok niego z przodu grać może Cenk Tosun, wypożyczony z Evertonu z Besiktasu. Wyróżniającą się postacią Milanu jest Hakan Çalhanoğlu. Na mocnym fundamencie osadzona jest defensywa – Ozan Kabak od niedawna gra w Liverpoolu, a Çağlar Söyüncü jest ważnym ogniwem Leicester. Skład niezły, ale do wspaniałego pokolenia z Korei i Japonii na pewno sporo brakuje. Zauważalny sukces na Euro 2020 mógłby być jednak początkiem czegoś nowego w tureckim futbolu, który zniknął ze światowej czołówki. Najlepszym dowodem jest miejsce w czwartej dziesiątce rankingu FIFA. Czy ekipę Gunesa stać latem na takie niespodzianki, jak ostatnie zwycięstwo z Oranje?

BRAMKARZE

OBROŃCY

POMOCNICY

NAPASTNICY